สวัสดีค่ะ บล็อกนี้จะเป็นบล็อกที่ได้รับมอบหมายมาพิเศษว่าต้องอัพนะคะ5555
จะต่อเนื่องจากกิจกรรมที่ได้ทำในห้องนะคะ
นั้นก็คือการเล่าเรื่องนั้นเอง ปกติเวลาเม้ามอยคนนู้นคนนี้คือเล่าได้แบบเก็บลายละเอียดทุกตารางนิ้วมาก เล่าอย่างเมามันส์ แต่พอมาเจอเล่าเป็นภาษาญี่ปุ่นทีนี่ก็ถึงกับเล่าได้นิดเดียวแล้วเงียบกริบกันเลยทีเดียว แถมあいづちจากคนฟังก็ไม่ค่อยมีอีก เงียบหนักเลย ฮือ ...
เรื่องที่ได้ทำคือ外国人ค่ะ
มาดูกันดีกว่าว่ารอบแรกจะพังขนาดไหน
ホテルのロビーでソファーで日本人二人が座っています。一人の日本人は新聞を読んでいます。もう一人は何もしないでただで座っています。（そう。。）それで、ロビーでおじいさんの外国人が地図を見ている間に、その外国人はいる日本人と目とあいました。で、そのおじいさん外国人はたぶん道のことを聞きたいからその座っている日本人に、でもたぶんその日本人が英語が出来ないから、あのう、もう一人の新聞を読んでいる人と一緒に新聞の後ろに自分の体を隠すみたいな感じで、でそのおじいさんの外国人は、なんか、怒っているそうです。
คืออย่างแรกที่เห็นได้ชัดเลยคือ
ศัพท์ง่อยมาก แบบมากกกก
เช่น ใช้ 目とあいました และอีกอย่างคือคำเชื่อมนี่ก็ง้อยตามกันมาติดๆเลย คือเท่าที่ดูคือแทบจะไม่มีเลยนี่นา! ส่วนใหญ่คือเนียนๆรูปてไปเรื่อยๆ เป็นการที่เล่าเรื่องได้น่าเบื่อมาก ก็ไม่แปลกที่เพื่อนจะไม่あいづちเท่าไหร่ ที่ไม่มีあいづちน่าจะเป็นเพราะว่าเล่าไปเรื่อยๆไม่ค่อยเปิดโอกาสให้แทรกเท่าไหร่ด้วยค่ะ
พอยิ่งได้อ่านของคนญี่ปุ่นแล้วยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเล่าไม่รู้เรื่องเลย555555
เลยได้เอาวิธีเล่าของคนญี่ปุ่นมาปรับปรุงการเล่าของตัวเองรอบที่สองค่ะ ที่สำคัญเลยคือ ต้องมีสติในการเล่า!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น